Katwijk, dag 2

We hebben heerlijk geslapen! We hadden zelf nog een extra quilt mee genomen, maar die was eigenlijk niet nodig. Het was warm genoeg.

Rustig de dag opgestart, maar Mart wilde wel op tijd bij de broodjeswinkel zijn, dus die ging na de eerste kopjes koffie douchen, aankleden, en op pad. Net als de vorige x, was het winkelende publiek voornamelijk Duits, dus Mart kreeg al bijna de neiging om brötchen te bestellen. Maar gelukkig zag de verkoopster aan zijn neus dat hij een echte Hollandse jongen was, en kon de transactie in het Nederlands plaatsvinden.

We ontbeten met de helft van de verse broodjes, de andere helft ging, met een pot pindakaas, mee in de fietstas. Nadat we alle koffie en thee ophadden, en ik nog een kopje nepkoffie had genuttigd, stapten we op de fiets naar Noordwijk aan Zee. Daar hebben we het museum van de Engelandvaarders bezocht. We waren net op tijd voor de bui binnen. Maar wat een indrukwekkende verhalen en beelden! Je kunt je niet voorstellen, dat ze met al die minieme vaartuigjes de zee over staken! Zeker niet zo’n zee als we gisteravond hebben gezien.

Het verhaal van Eric Hazelhof Roelfsema is bekend geworden door het boek, de film en de musical Soldaat van Oranje, maar dat is wel de geromantiseerde versie. Er zijn ontzettend veel jongemannen, en ook jonge vrouwen, omgekomen.

We komen buiten, en moeten even acclimatiseren voor we verder fietsen. We fietsen door Noordwijk aan Zee naar Noordwijkerhout.

Langs de bollenvelden richting een zorgboerderij/winkel, waar we een potje met heerlijke pure appelstroop scoren. Je ziet, Noah, opa en oma denken aan je hoor! Door Noordwijkerhout, waar we een kringloopwinkel passeren, dus maar even afgestapt om binnen te kijken. Mart bewaakt buiten, in het zonnetje, de fietsen, en rookt gelijk een peuk.

Langs nog meer bollenvelden bereiken we de Leidse Vaart, die we nu van de andere kant langs fietsen. Even voor de duidelijkheid, vorig jaar fietsen we noordwaarts, nu zuidwaarts. Mooi weggetje, rechts bollenvelden, links de Vaart, en daarnaast het spoor. Af en toe passeert er een intercity. Verder is het heel rustig. Wel regelmatig fietsers, die duidelijk ook op bollenvelden tour zijn. Wat we niet begrijpen, is waarom mensen, ondanks de bordjes waarop staat dat je niet tussen de bollen mag, toch gewoon tussen de bollen door lopen!

Ter hoogte van Noordwijk gaan we weer richting het westen. Foei, de wind weer pal op de snoet! Nog even een stop bij een fruithal, voor aardbeitjes en druiven.

Tuincentrum rechts, met tuincafé, meldt het bord. We steken met gevaar voor eigen leven over. Niet slim gedaan daar, er komen toch ook mensen op de fiets naar een tuincentrum zou je denken! Enfin, het is er enorm groot, ik slaag voor kleine terracotta potjes, en zelfs voor luchtplantjes, Tillandsia. Nienke heeft een mooie hanger voor me geknoopt, nu heb ik de plantjes er voor. Helaas is het café gesloten! Maar we kunnen wel gratis koffie pakken en naar het toilet! En we warmen lekker door. Als we buiten komen, valt er wat regen. Dus maar even gewacht, daarna weer de gevaarlijke weg overgestoken. We zijn al bijna bij Katwijk, we maken een slingerroute door een nieuwe woonwijk, en arriveren tegen 15 uur weer op de camping.

We lunchen met de broodjes die nog in onze tas zitten, Mart gaat een dutje doen, en ik fiets nog even naar de Appie, voor ketjap en kroepoek.

Kopje thee, strandwandeling, languit in bad, en om half 8 zitten we dan toch aan de inmiddels ontdooide nasi, met ketjap en kroepoek!

En verder doen we niets meer vanavond!

Morgen alweer op huis aan. Ik ga een mooie route plannen, langs een pluktuin, dan komen we hopelijk thuis met een fraai boeket verse bloemen!