Vandaag hadden we een wat korter rondje uitgezet. Met de gedachte: als het echt lekker wordt, maken we er nog wel een stukje aan.

Lisanne kwam rond half 10 langs, om te informeren hoe het met de mieren ging. Nou, met de mieren niet zo goed, want die leven niet meer! Maar, zei Martin, die vieze zonnepanelen zijn me een doorn in het oog, dat scheelt opbrengst. Nou, dan zou ze daar wat aan doen, als we toch weggingen, dan had ze daar ruimte en tijd voor. Wij wilden nog de tuinset even van het terras op het gras neer zetten, zodat ze meer ruimte had. Maar nee dat hoefde niet! Jullie hebben vakantie!

Om 10 uur vertrokken we, eerst richting Uddelermeer, want daar is een winkel met special people. Dat vinden we altijd leuk om even te kijken. Het is daar allemaal recent verbouwd, prachtig hoor. Ik heb wat leuks gekocht voor de Hollandse dochters, wat, dat verklap ik natuurlijk niet!

Daar vandaan, door de tuin van Pieter en Margriet, kroondomein het Loo, naar HoogSoeren. Dat levert, de naam zegt het ook al, wat pittige klimmetjes op. Midden in HoogSoeren genieten we van drinken en koek. Daarna naar Assel, de beloning van al dat klimmen is daar: we gaan vanzelf! We remmen net op tijd af om een uitzichtpunt te beklimmen. Prachtig, we zijn hier al heel lang niet meer geweest. Vlak voor Assel nog bijna een aanrijding met een wielrenner die ons tegemoet komt en de bocht denkt af te snijden. Hij schrok zich een hoedje, die dacht vast dat hij alleen op de wereld was.

We stoppen dit keer niet voor een drankje op het terras, maar rijden door naar Nieuw Milligen. Midden op de rotonde daar, staat een militair voertuig, reclame van het corps mariniers, die daar gelegerd zijn. Wij gaan nog even rechtdoor, en gaan naar Meerveld, waar een automaat schijnt te zijn voor aardappelen. Helaas, aardappelen zijn op, het wachten is op de nieuwe oogst. Maar niet getreurd, er staat ook een foodtruck, die volgens het bord, biologische friet verkoopt. Daar heb ik nou eens trek in, zegt Mart. Goed plan, het is toch lunchtijd, en de cup a soup blijft wel goed tot morgen.

We nemen 1 mèt en 1 zonder, wat een goede keuze was. Er zit zoveel mayonaise bij, dat we daar met z’n 2en wel genoeg aan hebben. Aldus gesterkt, leggen we het laatste stuk af. Om niet 2x de weg over te moeten steken, doen we een stuk crosscountry. Zoals jullie weten, heb ik, had ik is misschien beter gezegd, een witte fiets!

35 km op de teller bij thuiskomst. Doen we nog een stukje? Tsja, we zitten eigenlijk wel lekker op het terras, uit de wind, in het zonnetje. We blijven dus thuis!

Omdat Mart niet zo lang kan stilzitten, loopt hij naar Bram voor wat gereedschap. Er is een tuinstoel “kapot”, er loopt een boutje uit. En ook het kozijn van de keukendeur heeft behoefte aan een handige Haak! Bram weet dat Mart graag een klusje doet, die komt niet met het argument dat we gasten zijn. Dus Bram overhandigt hem het benodigde gereedschap. Mart moet wel eerst uitleggen wat en hoe hij het precies gaat doen, want Bram is zuinig op de spullen en een secuur man. Daarom ziet alles er hier ook picobello uit, want hij heeft dat ook goed overgebracht op de jongste directeur!

We hebben vanavond pannenkoeken met spek gegeten, ze zijn goed gelukt, en alles is op.

Morgen gaan we een tochtje naar Radio Kootwijk maken.