Alweer de laatste dag! En dus zijn we op tijd wakker. Ik neem iets vroeger de antibiotica in, dan kan ik het schema iets vervroegen, hoef ik niet perse tot 11 uur op te blijven vanavond. Overigens, er werd me gevraagd hoe het met de poes is afgelopen: nou, die doet het prima, ze wordt iedere avond voorzien van voer door Nienke. En ze mauwt nog steeds op volle sterkte als ze eten wil!

We ontbijten met een kaneel krentenbol, een specialiteit van bakker Kerssens, die ik maandag nog snel heb gehaald voor vertrek. Nou hoor ik jullie denken: gisteren heb je toch ook al lekkere krentenbollen gehaald, met hazelnoten? Ja, dat klopt, maar die waren dus zo lekker, dat we die gisteren allemaal hebben opgegeten. Fietsen maakt hongerig hoor!

We hadden niet veel mee voor 3 dagen, dus dat is ook snel ingepakt. Om 8 uur zijn we dan ook al klaar. De receptie gaat pas om 9 uur open, we brengen alles vast naar de auto en zitten dan nog even heerlijk op het terras van de opgefriste en afgekoelde natuur te genieten. Onze overbuurtjes zijn ook al vroeg vertrokken met hun kinderen. Mart vindt op de parkeerplaats een knuffel! Die is vast van 1 van de kindjes, dus we leggen hem op het droogrek wat op hun veranda staat. We weten hoe belangrijk knuffels zijn!

Om 1 minuut over 9 staan we bij de receptie, dat doen we niet expres hoor, maar de fietsen lieten zich nogal vlot op de drager zetten. Is alles naar wens geweest? Ja hoor, alleen mijn helft van het bed kraakt flink, nou, daar gaan ze naar kijken!

Dan volgt nu de spannende route door Zwolle, gelukkig is 50 km/uur de max, dus het lukt om ongeschonden op de Zuiderzeestraatweg te komen. Daarna is het makkelijk: die loopt tot Nunspeet aan toe! In Nunspeet vinden we vlak bij Uniek een parkeerplaats. En daar het vakantie is, gaan we, voor we het bestelde brood halen, eerst op het terras zitten in de zon, die steeds meer gaat schijnen, een aardbeienslofje eten! Zo gezond, die aardbeien, mmmmm.

Ik constateer, dat het toch wel maf is, dat we nu eens naar een andere omgeving op vakantie wilden, maar dat we kennelijk toch niet zonder Uniek kunnen….

Nu we er toch zijn, ga ik naar de kringloopwinkel en Mart haalt pinda’s bij Domburg. Plan was, daar de koelbox niet vol is, ook nog wat lekker vlees me te nemen. Is de slager met vakantie! Nou ja, we hebben brood én pinda’s, dat moet genoeg zijn. Bij de kringloopwinkel is niet veel van mijn gading, 1 planten potje van 30 cent, en nog een boek, ook 30 cent. Als ik weer in de auto stap, heb ik een berichtje van Nienke, dat haar accu niet meer oplaad. Mart stelt voor, dat we langs haar school rijden, daar is zowel Nienke, als ook de fiets, om haar zijn accu te geven, (ze hebben dezelfde accu), haar accu en lader mee te nemen, en thuis te kijken wat het probleem is. Dus ik app Nienke, dat we het zo willen doen, en dat onze ETA over ongeveer een uur is. Net in de middagpauze, blijkt later. Onze route is namelijk langs de school, we moeten alleen een eerdere afslag nemen.

We rijden Nunspeet uit, via Hulshorst en Hierden komen we bij Harderwijk, waar we de snelweg opdraaien. En inderdaad, met een uur zijn we in Zaandam, waar we met groot gejuich door de groep van Nienke worden binnen gehaald. Nienke had ze geïnstrueerd, dat haar ouders zouden komen met een grijze auto met 2 fietsen er op. En dat ze dan snel juf moesten roepen. Nou, de intocht van Sinterklaas was er niets bij, volgens Nienke, want ze hoorde ze binnen in school al roepen: DAAR ZIJN ZE! Ik verstond het niet, maar hoorde wel gegil. Nou, ze vinden het allemaal bar interessant! Daar de pauze inmiddels om was, mocht de moeder van juf Nienke ook nog even mee in de klas. Ze vergaten helemaal hun broodjes op te eten. Na uitgezwaaid te zijn door 28 enthousiaste leerlingen van groep 3, vertrokken we voor de laatste etappe naar Krommenie. Daar werden we met luid gemauw ontvangen! We voelden ons vandaag dus zeer welkom op diverse locaties!

Gelijk een was in de machine, en naar de markt voor aardbeien. Finn heeft morgen een studiedag, ik bedoel z’n juf, en is dan de hele dag bij oma. We gaan samen aardbeienjam maken! En konijnenkoekjes natuurlijk! Maar daar mag Noah ook bij helpen, als hij terug is uit school.

In augustus gaan we nog een weekje naar de Bosrand, dus ik zeg: bedankt voor het mee lezen, en tot de Bosrand!