Zo, we zijn dan toch nog op de Bosrand aangekomen. Het was allemaal weer reuze spannend. Een week of 6 terug inmiddels, reed er iemand achterop onze Renate. Waarom stopt u nou, vroeg de “dader”. Nou, wat dacht je van een rood stoplicht? Enfin, het is een heel verhaal, maar door alle drukte kon de auto pas ergens in september gemaakt worden. We konden er nog wel mee rijden, de trekhaak die er scheef onder stond door de aanrijding, konden ze gelukkig wel even snel weer rechtzetten. Maar toen het begon te regenen, bleek dat de kofferbak was verandert in een zwembad. Dat kon natuurlijk niet zo door gaan tot september, dan zou die arme Renate helemaal wegroesten. Mart stond na iedere regenbui met een bekertje de auto leeg te hozen! Nou, vooruit, dan mag u de auto wel 9 augustus brengen, dat is een vrije plek voor noodgevallen. Auto weg, als leenauto een Suzuki Splash. Leuk hoor, maar met 2 zakken kattegrit en 2 fietshelmen, bleek de achterbak vol.

Maandag de 14e maar eens gebeld: gaat het nog wat worden? We vertrekken vrijdagochtend vroeg naar onze vakantie bestemming. En met een Splash zonder trekhaak, komen we niet ver! Ja mevrouw, komt goed. Donderdagochtend maar weer gebeld, want ik kreeg het toch lichtelijk benauwd. En ja hoor, na 17 uur kunt u ‘m ophalen. Pak van ons hart! Nou, ze ziet er weer fris en fruitig uit! Zelfs van binnen schoon!

Alles ingepakt, het is altijd meer dan je denkt. Maar we moesten nog extra ruimte overhouden, want er is een logee mee! Dat komt zo, toen we de vorige x op vakantie gingen, zag Noah dat ik op donderdag alvast de kratjes aan het vullen was. Waarom is dat oma? Nou, we gaan morgen op vakantie. Oo! Maar de lieve schat had het niet helemaal goed begrepen, want toen mama kwam om ze op te halen, wilde Noah niet mee. Waarom niet lieverd? Heel verdrietig: we gaan toch met vakantie? Nou, dat zijn alleen opa en oma, jij gaat gewoon met mama en Finn mee naar huis, naar papa. Het had wat overredingskracht nodig, voor hij vertrok. We hebben hem toen beloofd, dat hij de volgende x mee mocht. En met z’n geheugen is niks mis, dus vandaar dat hij nu mee is, op vakantie.

Om een echt vakantiegevoel te hebben, maakten we een eerste stop bij Stadslandgoed Almere. Zijn we nu bij de vakantie? Hij kon zich bij het woord vakantie niks voorstellen duidelijk. Hij was anderhalf toen ze op vakantie gingen, nu 3 en een half, daar heeft hij geen herinnering aan. Nee, we moeten nog een half uur rijden, wat hem natuurlijk ook niet zoveel zegt. Enfin, hij heeft even lekker geracet op z’n loopfiets, wat gegeten en gedronken en daar gingen we weer.

Daar is de Bosrand! Zoals gebruikelijk zijn we weer allerhartelijkst ontvangen, en we konden het Eethuis gelijk betrekken. Dit is nu ons vakantiehuis Noah! Nou, dat viel wel in de smaak. Speciaal voor hem een dekbedovertrek met PawPatrol mee, en een doos met nieuw, 2e hands speelgoed, hij was helemaal gelukkig.

Na een broodje te hebben gegeten, opa deed vruchtenhagel op zijn broodje jam, oma, dat kan toch niet!, zijn we op de fiets naar Putten gegaan. Noah in het stoeltje voorop, met z’n nieuwe PawPatrol helm op. Hij trok veel bekijks onderweg, want z’n mond staat geen seconde stil!

Een ding weten we zeker: we hoeven niet bang te zijn dat we wild gaan zien, die horen ons al ver van te voren aankomen! Haha, en een fietsbel heb ik ook niet nodig! Maar het is heerlijk om hem zo te zien genieten, wij genieten daarom ook dubbelop!

Douchen, pyjama aan, voorlezen, snel in Putten bij de kringloop wat boekjes gekocht, die was ik vergeten, en nu al in diepe rust met al zijn knuffels om zich heen.

Oja, voor de liefhebbers, hij heeft gesmuld van een flink bord aardappels met paase kool! Wij hadden er ook nog draadjesvlees bij, maar dat wilde hij niet. Ik was vergeten dat hij liever een bal gehakt heeft.

Morgen gaan we naar het oogstfeest in Ermelo, dat wordt voor ons alle 3 genieten. Oude tractoren, heel veel dieren en een leuke markt!