Bosrand augustus 2023 dag 5

Dag 5

Vandaag visite van Nienke en Sara. Nienke stuurde een linkje, waarmee we precies konden volgen waar ze zich bevonden. Zo waren we precies op tijd, zo rond 10 uur, bij de poort, samen met andere opa, om ze te verwelkomen. We hadden elkaar al een tijdje niet gezien, want ze zijn 3 weken op vakantie geweest, en daarna gingen wijzelf op pad.

Nienke had een tijdslot afgesproken bij het Klimbos Garderen, van 13.15 tot 15.45. Ze zijn eerst bij opa en oma in de Berk geweest, want die zouden verder de hele dag op pad gaan. Daarna waren wij aan de beurt, en we hebben hele verhalen gehoord over hun Spaanse trektocht per trein!

Daarna gingen opa en Sara een mooie wandeling maken, en konden Nienke en ik even lekker bijpraten. Op tijd geluncht en toen vertrokken Nienke en Sara per auto naar het klimbos, en wij per fiets. We waren keurig op tijd om te zien hoe er instructies werden gegeven. Daarna moesten ze een oefenparcoursje afleggen, en konden ze los. Geweldig leuk om te zien hoe handig ze al zijn in het klimmen! Ze hebben het allebei inmiddels al heel wat keertjes gedaan. En iedere locatie is toch weer anders, dus het blijft leuk om te doen. Mits je geen hoogtevrees hebt natuurlijk!

Opa en oma bleven met beide benen op de grond, dat leek ons het verstandigst. Maar heel wat foto’s gemaakt natuurlijk. Na de eerste 2 parcours, hadden we wel een zere nek van het omhoog kijken. Opa vertrok naar het Eethuis om een dutje te doen, Sara had hem uitgeput met de wandeling…. Maar Opa wilde natuurlijk stiekum ook even kijken hoe het ging met de recente klus van Bram!

Ik fietste door naar Putten, want ze wilden wel blijven eten. De eerste suggestie om Chinees te halen ging niet door, volgens de website is de Chinees hier permanent gesloten. Zullen we pannenkoeken bakken? Nou, dat wilde iedereen wel! Dus in Putten, behalve fruit, ook nog spek gehaald en een paar appelen. Ik was bijna tegelijk met de klimmers weer terug bij het Eethuis. Eerst ff een kop thee!

Daarna met Sara pannenkoeken gebakken, fijn hoor, zo’n keukenhulp! Er werd gegeten als of iedereen was uitgehongerd, gelukkig maar dat ik, gemak dient de vakantiemens, ook nog 2 zakken soep mee had genomen. Daarvan ging er ook nog 1 op, plus een grote bak aardbeien.

Bij het bakken van de laatste appelpannenkoek, ging de rookmelder af. Alles stond open, dus waarom dat ding nou bij de laatste pannenkoek ook nog even van zich wilde laten horen? Enfin, Nienke had tijdens de vakantie ervaring op gedaan, en legde hem snel het zwijgen op.

Al met al een zeer geslaagde dag! Foto’s volgen waarschijnlijk morgen, die moeten eerst even door iedereen bekeken en “goedgekeurd” worden!

Morgen staat Hoenderloo op de planning, want een vakantie op de Veluwe zonder IJs van Co, dat kan natuurlijk niet!

Bosrand augustus dag 4

Alweer om half 8 pas wakker! En toen hèèèl rustig opgestart. We hoeven nu onze logee niet meer wakker te maken, dat gebeurt vandaag gewoon weer in Assendelft. Hij zal wel heel erg lekker in zijn eigen bedje hebben geslapen, denken wij. Dat doen wij namelijk ook altijd als we terug zijn van vakantie.

De zon stond weer stralend aan de hemel, en het was bij ons vakantiehuis al erg warm. Moeten we wel naar Barneveld? Dat is een vrij open route, iets door het bos is misschien beter. OK, route verandert naar Nunspeet, dat is vrijwel allemaal door het bos. Maar al bij het Speuldje merken we, dat het reuze mee valt met de warmte en de zon. Dan toch maar naar Barneveld? Welja, dan gaan we via de Drieërberg en dan nemen we het fietspad door het bos, dat in Garderen uitkomt. Dat was leuk, we hebben dat pad waarschijnlijk nog nooit gefietst! Via de hoge Boesschoterweg, met even een stop bij de schaapskooi, naar Voorthuizen. Daar zit de bakker van de Zoete Lieve en de Veluwse verleiding. Jaja, nou, dus niet meer, overgenomen door een ander, en die lekkernijen verkopen we niet meer. Gelukkig nog geen 50 meter verder nog een bakker! En ja hoor, gelukkig, die hebben soortgelijk lekkers. De Zoete Lieve heet daar een Jouster slof, en de Verleiding een Soete Suikerbol. Wij vinden alles best, zolang het maar lekker is.

Hup, in de fietstas, en door naar Barneveld. Wat is de entree naar Barneveld verandert zeg! We zijn er al een paar jaar niet geweest, en dat is te zien. In Barneveld zelf missen we een knooppuntbordje, ze staan soms ook zo verstopt! Enfin, via een omweggetje komen we gelukkig weer op de route.

Bij het bordje Boerderij het Paradijs slaan we links af. Het is een lange grindweg, en de omgeving is daar bijzonder mooi! We vouwen onze stoeltjes uit, want we willen wel even in het Paradijs vertoeven! We nuttigen onze Soete Suikerbol, die is paradijselijk lekker! Aansluitend nemen we gelijk maar de lunch, boterhammen met gebakken ei, door Mart vanmorgen gebakken. Ook die smaken heerlijk, dus de lunch mag ook als paradijselijk worden aangemerkt.

Nog een klein stukje fietsen, en we komen bij de zorgboerderij aan. Daar worden de gewenste tomaatjes vers geplukt, en ook de andijvie wordt terplekke afgesneden. Hoe vers wil je het hebben? Dat wordt vanavond een lekker maaltje!

We moeten de toegangsweg weer even terug fietsen, en dan links af richting Terschuur. Daarvandaan naar het buurtschap Appel. Ook een heel mooi natuurgebied trouwens. En wat doe je dan? Stoeltjes uitvouwen en een appeltje eten!

Daarna doen we een stukje cross country, altijd leuk! En dan komen we aan bij Dop’s Pluktuin, waar we even plaatsnemen op een bankje en van de tuin en boomgaard genieten. Helaas zijn er geen aardappelen te koop, dus we moeten een stop maken bij de Garderense Coop. Want bij andijvie en een sudderlapje, moet een kruimig aardappeltje! Ik heb te kort aardappelen mee genomen van thuis, ik had geen rekening gehouden met de eetlust van een 3 jarige!

Bij de Coop is het ongekend druk! Het is duidelijk, de ene helft van Garderen zit bij IJSTIJD, de andere bij de Coop! Enfin, het lukt me om kruimige aardappelen te bemachtigen, en we fietsen via de landelijke route naar het Eethuis.

Er staat bijna 60 km op de teller, dus het was een dikke rit. Maar prima te doen, we hebben voldoende stops gemaakt. Want ik vergat nog onze stop bij een boerderij winkeltje voor een boerenijsje!

Eerst lekker bijkomen en dan tegen 6 uur het eten opzetten. Ons toetje is vandaag simpel, yoghurt met aardbeienjam, bij gebrek aan verse aardbeien.

Morgen komen Nienke en Sara langs, die gaan klimmen in het Klimbos! Eerst gaan we lunchen met elkaar, en dan op naar het Klimbos! Wij gaan even kijken, en foto’s maken, en dan fietsen wij door naar Putten om vers fruit te halen. Ze mogen namelijk 2 en een half uur klimmen, en dat is ons wat te lang om naar boven te kijken, dan hebben we overmorgen allebei een stijve nek!

Dus morgen geen grote tocht, dat gaan we woensdag weer doen. Wel lekker, na een dikke fietsdag, even een dagje rustig aan. We worden tenslotte ook een dagje ouder!

Bosrand augustus 2023 dag 3

Dag 3

Wat een heerlijke en prachtige dag vandaag! Toen we om half 8!! Wakker werden, prikte de zon al door de gordijnen. Rustig opgestart, om even over 8en dacht opa, ik gluur eens om het hoekje bij onze logee. Oma kwam ook kijken, en vroeg: ben je al wakker? Wat op zich natuurlijk al een domme vraag is aan iemand die al overduidelijk wakker is! En wat antwoord hij met een stalen gezicht? Opa heeft me wakker gemaakt! De fantast!

Na het ontbijt was het thema voornamelijk: wanneer komen ze me ophalen? Om hem af te leiden, ging opa met hem naar de skelter en hebben ze rondjes over de camping gereden, en bij de andere opa en oma van Sara, koffie gedronken. Noah ging voor limonade en een bak aardbeien. Toen opa bedankte voor de koffie bij vertrek, bedankte hij ook keurig, uit zich zelf, voor de aardbeien, het is een keurig opgevoed kind, ik kan niet anders zeggen. Het kwam er zo parmantig uit!

Tegen 11 uur kreeg ik een berichtje van mama, dat ze gingen vertrekken. Dus daar kon nog wel een potje voetbal tegen aan. Daarna hebben we het terras naar het voetbalveld verplaatst, daar was het een stuk koeler, en meer schaduw.

En ja hoor, het lang verwacht berichtje kwam: we zijn er bijna! Dus oma en Noah naar de ingang, om papa en mama te ontvangen en de weg naar het vakantiehuis te wijzen.

Gezellig met elkaar een broodje gegeten, en toen moest Noah zijn skelter kunsten aan papa en mama laten zien. Helaas voor Noah had Finn geen zin in een skelter wedstrijd ….

Maar de zandbak was ook leuk. En ook een boswandeling stond op het programma, we hebben alvast mooie takken, eikels, blaadjes en dennenappels verzameld!

We hebben lekker op tijd soep met brood gegeten als warme maaltijd, met lekker beleg voor op de broodjes, en toen was het tijd om naar huis te gaan. Onze logee heeft het speelgoed allemaal mee genomen, dus op de terugweg hebben we ruimte voor alle spullen die oma van de week nog in de diverse kringloopwinkels tegen gaat komen!

Inmiddels bericht dat ze goed thuis zijn aangekomen, en ik heb het voor de zekerheid nog even aan Ria gevraagd, maar al het zand wat er thuis bij het douchen vanaf komt, mogen ze in Assendelft houden! Mooi een beetje Veluwe in de Assendelftse zandbak!

Morgen wordt het weer een mooie dag begrijp ik. Plan is om richting Barneveld te fietsen, daar schijnt in een natuurgebied een mooie zorgboerderij met winkel te zijn. Het Paradijs genaamd, nou, dat zegt genoeg!

En sorry, maar vandaag geen foto’ gemaakt, we hadden het veel te druk met voetballen en de ontvangst van papa, mama en grote broer Finn!

Bosrand augustus 2023 dag 2

Wat kan onze logee toch heerlijk slapen! Om 8 uur maar eens om het hoekje gekeken, toen deed hij net zijn ogen open. Klokje ruimschoots rond geslapen. Begrijpelijk, want wat een energie verbruikt dat kind.

Gezellig met elkaar ontbeten, gelukkig had oma de appelstroop ingepakt, want die is favoriet. Daarna wat spulletjes ingepakt om mee te nemen: drinken, een zak minikrentenbollen, en voor de zekerheid schone kleren. Want je weet maar nooit op zo’n oogstdag! Daarom ook maar dezelfde kleren aan als gisteren, want je bent op zo’n weiland niets nut.

Via de Romein, die natuurlijk begroet moest worden, kwamen we aan op het feest terrein. We zagen het van verre al liggen. Wat een drukte! De fietsen gestald, en toen eerst wachten op allerlei trekkers die er langs moesten. Nee oma, dat zijn tractors! OK! Langzaam vorderen we naar het achterste veld, waar zeker 100 oude tractors stonden opgesteld. Sommigen prachtig opgepoetst, anderen in zeer gebruikte staat. Uiteraard kwamen we diverse exemplaren tegen van het model dat wij ooit zelf hebben bezeten, een Ford Dexta. Jongens, weten jullie dat nog? Met de catamaran erachter naar de jachthaven, waar jullie werden aangesproken over de uitlaatgassen door een meneer met een dikke sigaar in z’n mond! Zag Kèrel, kan dat ding niet uit? Wat hebben we gelachen!

Na de tractors de koeien geaaid, gekeken naar het schapen scheren, en toen de markt over. Een portie poffertjes gezamenlijk opgesmikkeld, en wat lekker brood gehaald. Gekeken bij allerlei oude machines, waaronder een wasmachine uit 1920. Leuk hoor!

Toen gingen alle tractors zich opstellen voor de rijtoer. Nou, dat had wat voeten in de aarde! Tegen de tijd dat de laatste vertrok, kwam de eerste zowat al weer binnen, zoveel waren het! Van gezonde Veluwse boslucht, kon tijdelijk niet gesproken worden….. maar er was een klein mannetje zo geweldig aan het genieten!

Nog even Ermelo in voor een bal, want Noah en opa wilden voetballen!

Thuis hebben we een late lunch gegeten, lekker buiten. Het is de hele dag drukkend warm geweest, met zelfs af en toe een spatje. Maar bij het huisje was het best aangenaam.

Na de voetbalwedstrijd moest opa even uitrusten, en zijn Noah en oma naar het dorp gefietst voor wat boodschappen. Want morgen komen mama, papa en Finn onze logee weer ophalen, en dan wil je toch even wat lekkers in huis halen voor het eten.

We zijn binnendoor terug gefietst, en hebben nog koeien, paarden, geiten en schapen gezien, en zelfs een ezel!

We hebben vanavond flink gegeten, bloemkool, aardappelen en een stukje vlees. Voor toe kersen, waar door ons alle 3 van gesmuld is! O jee, nu hebben we allemaal een paarse tong! Wat een lol!

Morgen komt er dus visite, we gaan het rustig aan doen, het wordt warm. Hopelijk kunnen we met elkaar een mooie boswandeling maken. We moeten nog dennenappels zoeken!

Bosrand augustus dag 1

Zo, we zijn dan toch nog op de Bosrand aangekomen. Het was allemaal weer reuze spannend. Een week of 6 terug inmiddels, reed er iemand achterop onze Renate. Waarom stopt u nou, vroeg de “dader”. Nou, wat dacht je van een rood stoplicht? Enfin, het is een heel verhaal, maar door alle drukte kon de auto pas ergens in september gemaakt worden. We konden er nog wel mee rijden, de trekhaak die er scheef onder stond door de aanrijding, konden ze gelukkig wel even snel weer rechtzetten. Maar toen het begon te regenen, bleek dat de kofferbak was verandert in een zwembad. Dat kon natuurlijk niet zo door gaan tot september, dan zou die arme Renate helemaal wegroesten. Mart stond na iedere regenbui met een bekertje de auto leeg te hozen! Nou, vooruit, dan mag u de auto wel 9 augustus brengen, dat is een vrije plek voor noodgevallen. Auto weg, als leenauto een Suzuki Splash. Leuk hoor, maar met 2 zakken kattegrit en 2 fietshelmen, bleek de achterbak vol.

Maandag de 14e maar eens gebeld: gaat het nog wat worden? We vertrekken vrijdagochtend vroeg naar onze vakantie bestemming. En met een Splash zonder trekhaak, komen we niet ver! Ja mevrouw, komt goed. Donderdagochtend maar weer gebeld, want ik kreeg het toch lichtelijk benauwd. En ja hoor, na 17 uur kunt u ‘m ophalen. Pak van ons hart! Nou, ze ziet er weer fris en fruitig uit! Zelfs van binnen schoon!

Alles ingepakt, het is altijd meer dan je denkt. Maar we moesten nog extra ruimte overhouden, want er is een logee mee! Dat komt zo, toen we de vorige x op vakantie gingen, zag Noah dat ik op donderdag alvast de kratjes aan het vullen was. Waarom is dat oma? Nou, we gaan morgen op vakantie. Oo! Maar de lieve schat had het niet helemaal goed begrepen, want toen mama kwam om ze op te halen, wilde Noah niet mee. Waarom niet lieverd? Heel verdrietig: we gaan toch met vakantie? Nou, dat zijn alleen opa en oma, jij gaat gewoon met mama en Finn mee naar huis, naar papa. Het had wat overredingskracht nodig, voor hij vertrok. We hebben hem toen beloofd, dat hij de volgende x mee mocht. En met z’n geheugen is niks mis, dus vandaar dat hij nu mee is, op vakantie.

Om een echt vakantiegevoel te hebben, maakten we een eerste stop bij Stadslandgoed Almere. Zijn we nu bij de vakantie? Hij kon zich bij het woord vakantie niks voorstellen duidelijk. Hij was anderhalf toen ze op vakantie gingen, nu 3 en een half, daar heeft hij geen herinnering aan. Nee, we moeten nog een half uur rijden, wat hem natuurlijk ook niet zoveel zegt. Enfin, hij heeft even lekker geracet op z’n loopfiets, wat gegeten en gedronken en daar gingen we weer.

Daar is de Bosrand! Zoals gebruikelijk zijn we weer allerhartelijkst ontvangen, en we konden het Eethuis gelijk betrekken. Dit is nu ons vakantiehuis Noah! Nou, dat viel wel in de smaak. Speciaal voor hem een dekbedovertrek met PawPatrol mee, en een doos met nieuw, 2e hands speelgoed, hij was helemaal gelukkig.

Na een broodje te hebben gegeten, opa deed vruchtenhagel op zijn broodje jam, oma, dat kan toch niet!, zijn we op de fiets naar Putten gegaan. Noah in het stoeltje voorop, met z’n nieuwe PawPatrol helm op. Hij trok veel bekijks onderweg, want z’n mond staat geen seconde stil!

Een ding weten we zeker: we hoeven niet bang te zijn dat we wild gaan zien, die horen ons al ver van te voren aankomen! Haha, en een fietsbel heb ik ook niet nodig! Maar het is heerlijk om hem zo te zien genieten, wij genieten daarom ook dubbelop!

Douchen, pyjama aan, voorlezen, snel in Putten bij de kringloop wat boekjes gekocht, die was ik vergeten, en nu al in diepe rust met al zijn knuffels om zich heen.

Oja, voor de liefhebbers, hij heeft gesmuld van een flink bord aardappels met paase kool! Wij hadden er ook nog draadjesvlees bij, maar dat wilde hij niet. Ik was vergeten dat hij liever een bal gehakt heeft.

Morgen gaan we naar het oogstfeest in Ermelo, dat wordt voor ons alle 3 genieten. Oude tractoren, heel veel dieren en een leuke markt!

Agnietenberg dag 3

Alweer de laatste dag! En dus zijn we op tijd wakker. Ik neem iets vroeger de antibiotica in, dan kan ik het schema iets vervroegen, hoef ik niet perse tot 11 uur op te blijven vanavond. Overigens, er werd me gevraagd hoe het met de poes is afgelopen: nou, die doet het prima, ze wordt iedere avond voorzien van voer door Nienke. En ze mauwt nog steeds op volle sterkte als ze eten wil!

We ontbijten met een kaneel krentenbol, een specialiteit van bakker Kerssens, die ik maandag nog snel heb gehaald voor vertrek. Nou hoor ik jullie denken: gisteren heb je toch ook al lekkere krentenbollen gehaald, met hazelnoten? Ja, dat klopt, maar die waren dus zo lekker, dat we die gisteren allemaal hebben opgegeten. Fietsen maakt hongerig hoor!

We hadden niet veel mee voor 3 dagen, dus dat is ook snel ingepakt. Om 8 uur zijn we dan ook al klaar. De receptie gaat pas om 9 uur open, we brengen alles vast naar de auto en zitten dan nog even heerlijk op het terras van de opgefriste en afgekoelde natuur te genieten. Onze overbuurtjes zijn ook al vroeg vertrokken met hun kinderen. Mart vindt op de parkeerplaats een knuffel! Die is vast van 1 van de kindjes, dus we leggen hem op het droogrek wat op hun veranda staat. We weten hoe belangrijk knuffels zijn!

Om 1 minuut over 9 staan we bij de receptie, dat doen we niet expres hoor, maar de fietsen lieten zich nogal vlot op de drager zetten. Is alles naar wens geweest? Ja hoor, alleen mijn helft van het bed kraakt flink, nou, daar gaan ze naar kijken!

Dan volgt nu de spannende route door Zwolle, gelukkig is 50 km/uur de max, dus het lukt om ongeschonden op de Zuiderzeestraatweg te komen. Daarna is het makkelijk: die loopt tot Nunspeet aan toe! In Nunspeet vinden we vlak bij Uniek een parkeerplaats. En daar het vakantie is, gaan we, voor we het bestelde brood halen, eerst op het terras zitten in de zon, die steeds meer gaat schijnen, een aardbeienslofje eten! Zo gezond, die aardbeien, mmmmm.

Ik constateer, dat het toch wel maf is, dat we nu eens naar een andere omgeving op vakantie wilden, maar dat we kennelijk toch niet zonder Uniek kunnen….

Nu we er toch zijn, ga ik naar de kringloopwinkel en Mart haalt pinda’s bij Domburg. Plan was, daar de koelbox niet vol is, ook nog wat lekker vlees me te nemen. Is de slager met vakantie! Nou ja, we hebben brood én pinda’s, dat moet genoeg zijn. Bij de kringloopwinkel is niet veel van mijn gading, 1 planten potje van 30 cent, en nog een boek, ook 30 cent. Als ik weer in de auto stap, heb ik een berichtje van Nienke, dat haar accu niet meer oplaad. Mart stelt voor, dat we langs haar school rijden, daar is zowel Nienke, als ook de fiets, om haar zijn accu te geven, (ze hebben dezelfde accu), haar accu en lader mee te nemen, en thuis te kijken wat het probleem is. Dus ik app Nienke, dat we het zo willen doen, en dat onze ETA over ongeveer een uur is. Net in de middagpauze, blijkt later. Onze route is namelijk langs de school, we moeten alleen een eerdere afslag nemen.

We rijden Nunspeet uit, via Hulshorst en Hierden komen we bij Harderwijk, waar we de snelweg opdraaien. En inderdaad, met een uur zijn we in Zaandam, waar we met groot gejuich door de groep van Nienke worden binnen gehaald. Nienke had ze geïnstrueerd, dat haar ouders zouden komen met een grijze auto met 2 fietsen er op. En dat ze dan snel juf moesten roepen. Nou, de intocht van Sinterklaas was er niets bij, volgens Nienke, want ze hoorde ze binnen in school al roepen: DAAR ZIJN ZE! Ik verstond het niet, maar hoorde wel gegil. Nou, ze vinden het allemaal bar interessant! Daar de pauze inmiddels om was, mocht de moeder van juf Nienke ook nog even mee in de klas. Ze vergaten helemaal hun broodjes op te eten. Na uitgezwaaid te zijn door 28 enthousiaste leerlingen van groep 3, vertrokken we voor de laatste etappe naar Krommenie. Daar werden we met luid gemauw ontvangen! We voelden ons vandaag dus zeer welkom op diverse locaties!

Gelijk een was in de machine, en naar de markt voor aardbeien. Finn heeft morgen een studiedag, ik bedoel z’n juf, en is dan de hele dag bij oma. We gaan samen aardbeienjam maken! En konijnenkoekjes natuurlijk! Maar daar mag Noah ook bij helpen, als hij terug is uit school.

In augustus gaan we nog een weekje naar de Bosrand, dus ik zeg: bedankt voor het mee lezen, en tot de Bosrand!

Dag 2 op de Agnietenberg

De Agnietenberg dag 2

Terwijl ik dit log maak, regent het, en horen we ook af en toe gerommel, daarnet zelfs een bliksemschicht. Buiten koelt het al wat af, binnen is het inmiddels van 30 naar 28,5 afgekoeld, dus er is nog hoop!

Vandaag een prachtige fietstocht langs de Vecht en het Zwarte Water! De tocht begon met een spectaculaire oversteek van de Vecht bij het Haester Veer. https://agnietenberg.nl/haersterveer/

Vooraf toch nog maar even gecontroleerd of we allebei ons zwemdiploma mee hadden! We kregen het pas echt benauwd, toen er nog 2 echtparen aansloten in de rij, en de pontbaas ons alle 6 mee nam! Wat een avontuur! Geweldig!

Van de pont, nou ja, zeg maar pontje, op naar Hasselt. Prachtige route, zonnetje scheen volop, gelukkig hadden we goed gesmeerd. Langs een oude gemetselde Zuiderzeekering rijden we Hasselt binnen. Wat een prachtig oud stadje! We fietsen inderdaad langs een bakker, dat had ik gisteren na gekeken. Ik fiets er zo voorbij, zo ben ik naar alle oude geveltjes aan het kijken! Mart signaleert de bakker wel, en fluit me terug. Ik sla lekkere krentenbollen in, mèt hazelnoten, en bruine bollen.

We blijken te zijn gestopt voor het geboortehuis van 1 van de stichters van New York!

Door Hasselt, daarna belanden we in een schitterend natuurgebied, waar gelukkig een bankje in de schaduw staat. Daar genieten we van de omgeving en de krentenbollen!

Dan komen we aan in Zwartsluis, waar we imponerende bruggen en sluizen passeren. Bij een wat meer pittoresk sluisje, de Arembergersluis, blijven we even staan kijken hoe er wat plezierbootjes worden geschut. Zwartsluis is ook al zo’n oud stadje, schots en scheve huizen, en we fietsen over oude klinkertjes.

En dan, op naar de volgende pont! Nou, daar hoeven we niet bang te zijn, het is een flinkerd, die ook auto’s mee neemt. We zijn net op tijd voor de afvaart, achter Martin gaan de bomen dicht. Eenmaal aan de andere kant, voor ons in dit geval dus de overkant, vrij naar drs. P., smeren we nog maar weer even goed alle blote delen in, want de zon brandt er over! Dwars door Genemuiden heen, komen we weer aan het water.

Van Genemuiden af is het nu tegen de wind in, langs het water, richting Zwolle. Uiteindelijk vinden we een mooie plek voor de lunch, onder een boom, schaduw, en op de wind, verkoelend. We eten de meegebrachte zelfgemaakte tomatensoep. Om verstopping in de thermosfles te voorkomen, heb ik de soepballetjes een kopje kleiner gemaakt tijdens het opwarmen. Anders heb je bij het inschenken opeens: Ploep, een bal in je soepbeker, en dus hete soep over je handen!

We komen helemaal bij, het blijkt een druk kruispunt te zijn voor de uit school komende jeugd. Als we hadden gewild waren we heel wat rijker geweest, zoveel als er met een telefoon in hun handen fietsen! Maar ja, we zijn geen agent in burger…. Dus vouwen we de Helinoxen weer in en:

Door naar Zwolle. Door diverse wegomleggingen van ons te fietsen pad, is het even puzzelen, maar we arriveren rond 15 uur toch op de camping. We nemen een wel verdient biertje, 0 % hoor, wat zoute koekjes, en dan besluit ik nog even naar de kringloopwinkel hier vlakbij te fietsen, en de daarbij gelegen Coop te bezoeken. In de hoop dat die nog mijn lekkere dropjes verkopen. Goed geslaagd, een leuk luchtig jurkje, dat ik bij thuiskomst gelijk aantrek, en inderdaad “mijn” dropjes waren bij deze Coop aanwezig! Bij thuiskomst heb ik er dan 54 km opzitten, Mart 4 minder, want die heeft mijn afwezigheid benut voor een kort reisje naar dromenland.

En dan nu dus, na onze avondmaaltijd van mee gebrachte bami en saté, eindelijk de lang verwachte regen.

Morgen alweer op huis aan, deze plek is zeker voor herhaling vatbaar, er valt hier zo mooi te fietsen! We maken er een mooi tochtje van, in ieder geval via Nunspeet, lekker brood halen bij Uniek. Morgen volgt nog wel het verslag van die reis.

Op de Agnietenberg dag 1

Agnietenberg dag 1

Jaja, we zijn ALWEER! op vakantie!

3 dagen even weg, het is de moeite. Maar wel lekker.

Er was nog bijna een kink in de kabel gekomen, want donderdag ben ik in mijn voet gebeten door onze lieve poes. Het was mijn schuld, ik liep met een plantenbak, en zag niet dat ze lag te zonnen. Ik stapte pardoes boven op haar! Dus ja, wat zou je zelf doen in zo’n geval? Toch ook een roei uitdelen? Maar het is nog lelijk aangekomen, dus zaterdag toch even de huisartsenpost gebeld. Gelukkig hoefde ik niet langs te komen, via beeldbellen kon de arts de diagnose stellen, die ik zelf natuurlijk ook al had geconstateerd, namelijk een ontsteking. Wat wel fijn was: ik wist nog dat ik 6 jaar terug een tetanus injectie had gehad. Die zat bij mijn kinkhoest vaccinatie in, die ik nodig had om met onze Australische tweeling te kunnen knuffelen. Enfin, ik moest aan de antibiotica, en vanmorgen voor de zekerheid nog even langs de huisarts, omdat we op vakantie zouden gaan. Geen zin in een spoedbezoekje aan een vreemde huisarts! Maar ze was tevreden, dus toen Mart terugkwam van de pedicure, hopla, alles op en in de auto en richting Zwolle. Vlak voor Harderwijk bij de turborotonde linksaf de dijk op. Mooi tochtje langs het randmeer. Halverwege even een stop voor drinken en een croissant, en bij Kampen het water over.

We wilden via Stadshagen, maar daar bleek een brug gestremd, dus we moesten Zwolle zelf door. Duurde wel even, maar wel een hefbrug omhoog zien gaan voor 2 van die polyester tobbes.

Aangekomen op de camping, was ons chalet nog niet klaar. We waren dan ook veel te vroeg, normaal mag je pas om 4 uur erin, en ik schat dat het op dat moment net 1 uur was. Geen punt, de auto mocht op de parkeerplaats, fietsen eraf, proviand in de fietstassen en rijden maar. Richting Dalfsen, met de bedoeling zo vaak mogelijk de Vecht over te steken. De eerste keer was via een stuw en sluisje, de 2e x met een elektrisch pontje. Omdat het op de terugweg wind tegen was, gekozen om niet nog een x over te steken. Morgen nemen we in ieder geval ook een pontje, dan gaan we richting Hasselt, Zwartsluis en Genemuiden. Misschien zitten er nog meer ponten op die route, we zullen zien.

Onderweg bij een zorgboerderij nog een heerlijk perensapje genuttigd en een leuk gesprek met de zorgboerin gehad. Om half 5 arriveerden we voor de 2e x op de camping. Nu was alles klaar dus per fiets naar ons chalet, Mart liep daarna terug om de auto op te halen, en ik gooide vast alles open wat open kon.

Want we vertrokken met grijs weer, maar we hebben gefietst in korte mouwen in de zon!

De mee gebrachte tomatensoep is inmiddels op, en we zitten op ons terras te genieten van de avondkoelte!