De laatste dag op de Bosrand in mei

Zoals gebruikelijk op de laatste dag, zijn we op tijd wakker, half 7. Is niet zo erg, we willen toch graag op tijd in Nunspeet zijn i.v.m. Eibertjesdag.

Uiteindelijk fietsen we toch pas om 10.15 de camping af, maar dan is alles ingepakt, de Esdoorn weer spic en span, en zelfs heeft Bram nog een lekkage verholpen. Mart had een vochtige plek ontdekt, en had dat tegen Bram gezegd. Die kwam gelijk kijken, moest daarvoor onder het chalet, en constateerde dat de stofzuiger boven zijn hoofd erg veel herrie maakte! De vochtige plek was condens, maar omdat hij onder het chalet was, zag hij op een andere plek wel lekkage. Die hij gelijk verhielp, dus Mart waarschuwde mij, dat ik even geen riool moest gebruiken.

In de buurt van Nunspeet stonden al files, dus we waren heel blij dat we op de fiets waren. Het was al erg druk, we haalden alsnog doppinda’s, ik moet zeggen, dat het een hoop troep in het huisje scheelt, als je geen pinda’s dopt! Nu wordt het hier thuis een bende….

We bekijken de oude ambachten en de oude trekkers. Mart constateer dat de meeste trekkers van zijn leeftijd zijn, krasse ouwe knarren!

Op de markt staat een mevrouw met puzzels en knuffeltjes, waarvan er 1 heel erg op Yoshi lijkt, al is hij het niet. Oma koopt ‘m toch, voor Finn, want onze lieve Finn en zijn ouders hebben vandaag een hele spannende dag. Hij wordt geopereerd aan het bultje op zijn keel, voor de 2e en hopelijk laatste keer. We hebben dan ook telkens even contact hoe het gaat. Uiteraard ook een knuffeltje voor Noah, voor Sara gaat er iets anders mee.

Voor we uit Nunspeet vertrekken, halen we bij Uniek een voorraad brood, en kwarkbolletjes voor Sara, en bij de bio slager eten we een broodje vers gemaakte hamburger. De hamburgers zijn erg lekker, we nemen er 4 mee voor op de bbq. Gelukkig zijn ze bevroren, dus die overleven de reis wel.

We maken nog een stop onderweg om wat te drinken en een croissantje te eten. Tegen half 3 zijn we op de camping. Fietsen leegmaken, drager op de auto, fietsen er op, en nog even Ria gedag zeggen.

De reis verloopt voorspoedig, tot we op de ring rond Amsterdam zijn. Juist waar de weg 8 banen breed is, en wij ongeveer in het midden rijden, schokt de auto, en zegt het display: regelaar defect. Dat houdt in dat de automatische versnellingsbak er mee stopt, en er een noodversnelling gaat werken. Dan maak je veel toeren, en je kunt niet hard meer rijden, 70 a 80, dat is op de snelweg niet fijn. Gelukkig zijn we vlak bij een afrit, Diemen/IJburg, dus die nemen we. Het probleem is te verhelpen door de motor uit te zetten, en dan opnieuw te starten, maar ja, dat doe je liever niet op de snelweg. Ik word er zenuwachtig van, maar Mart blijft gelukkig koel. De afrit is lang, en voor we kunnen stoppen, zijn we zeker 5 minuten verder. Voor de ingang van de Vattenfall centrale is ruimte om te stoppen. En ja hoor, na opnieuw starten is alles weer OK. Hoe komen we nu weer op de grote weg? Mart besluit dat we door IJburg rijden, hij heeft daar vroeger nog gewerkt toen het werd aangelegd. We maken er een toeristisch rondje van, moeten zelfs nog wachten voor een open brug, omdat er een rondvaartboot door moet. Over een enorme witte boogbrug belanden we vlak voor de Zeeburgertunnel weer op de weg. Zul je zien, hebben we iemand voor ons rijden, die kennelijk bang is voor tunnels, en niet harder dan 70 durft. (Of hij had ook een defecte regelaar….) In ieder geval hebben we op de valreep dan toch nog een spannend vakantie avontuur!

Enfin, we zijn om 16.15 weer thuis, de operatie van Finn is achter de rug, en hij is weer op z’n kamer, bij papa en mama. Hij moet wel een nachtje blijven, maar mama mag gelukkig ook blijven slapen.

Het lijkt wel of de buren hebben staan wachten op onze thuiskomst, de een na de ander komt iets vragen. Mart is er weer druk mee.

Tot de volgende vakantie! Bedankt voor het mee lezen!

Dag 7 op de Bosrand

Met de gedachte, dat het in de loop van de ochtend warmer zal worden, doen we rustig aan. Dat het vannacht koud is geweest, merken we aan de CV, die spontaan smorgens is aangeslagen, ondanks dat de thermostaat op 15 stond. We ontbijten op ons gemak en daarna pak ik de lunch in. We drinken hier nog koffie, dus er hoeft alleen maar heet water mee voor soep. Ook een bak met aardbeien, 2 muesli bollen en wat boterhammen, en een appel.

Als we vertrekken is het nog best wel bewolkt, maar ach, het knapt vast nog wel op. En dat doet het ook, al zijn we dan inmiddels zo’n 20 km verder. We rijden via de Boesschoterweg naar Stroe, onder de 28 door en over het spoor, en slaan daar links af. Dan rechts, en we rijden over een prachtig fietspad richting Harskamp. Het fietspad slingert niet alleen, het golft ook, wel opletten dus! Midden op de hei eten we de aardbeien op. We vangen daar echter veel, gure, wind, dus het is een korte stop. Bijna bij de Harskamp slaan we weer links af, en dan in 1 lange rechte lijn, met rechts van ons het schietterrein, naar de Kathedraal. Vlak voor de kathedraal is een picknicktafel, waaraan een eenzame mountainbiker zit. Die vindt het prima dat we aanschuiven, en we maken een gezellig praatje. Hij stapt weer op, en wij blijven nog even genieten van het windvrije en zonnige plekje. Als we op willen stappen, stopt er een echtpaar, of ze de tafel mogen gebruiken. Natuurlijk! We gaan net weg. Ze komen uit Winterswijk, en vooral bij de mannelijke helft van het stel, zou ondertiteling prettig zijn geweest! We geven ze nog wat tips, en wijzen op de kaart wat een leuke route is. We zijn tenslotte doorgewinterde Veluwe-gangers! Het voorval doet me denken aan mijn bezoek in Australië. Toen ik daar eens een wandeling door BliBli maakte, vroeg iemand mij de weg, en ik kon nog helpen ook! Dat is een leuke ervaring, je komt er niet vandaan, maar weet wel de weg!

Uiteraard leggen we de kathedraal vast op de gevoelige plaat, maar het is er zo druk, dat we doorfietsen. De volgende stop is in het Kootwijkerveld, vlak bij de prehistorische grafheuvels.

Vandaar fietsen we door naar huis. Bij IJSTIJD is het zo druk, dat we niet eens denken over een ijsje halen. Ik fiets vanaf de camping nog even door naar ’t Speuldje, maar ook daar is het bere druk. Dan maar geen ijs! Ik maak thuis een milkshake met aardbeien en ijskoude yoghurt, net zo lekker.

Ons laatste maaltje hier is de rest van het vlees, rode kool en aardappelen. Voor toe de laatste aardbeien met banaan en yoghurt, zoveel mogelijk opmaken dus!

Morgen inpakken, poetsen en dan naar Eibertjesdag in Nunspeet! En dan terug naar huis…..

Jullie krijgen daar morgenavond nog een verslag van. De foto’s van vandaag plaats ik ook morgen, ik ben door m’n data heen.

Maar, in augustus gaan we nog een weekje hierheen! En in juni nog 3 dagen naar de Agnietenberg, net boven Zwolle. Dus we hebben nog genoeg leuks in het vooruitzicht!

Dag 6 op de Bosrand

Vandaag hadden we een wat korter rondje uitgezet. Met de gedachte: als het echt lekker wordt, maken we er nog wel een stukje aan.

Lisanne kwam rond half 10 langs, om te informeren hoe het met de mieren ging. Nou, met de mieren niet zo goed, want die leven niet meer! Maar, zei Martin, die vieze zonnepanelen zijn me een doorn in het oog, dat scheelt opbrengst. Nou, dan zou ze daar wat aan doen, als we toch weggingen, dan had ze daar ruimte en tijd voor. Wij wilden nog de tuinset even van het terras op het gras neer zetten, zodat ze meer ruimte had. Maar nee dat hoefde niet! Jullie hebben vakantie!

Om 10 uur vertrokken we, eerst richting Uddelermeer, want daar is een winkel met special people. Dat vinden we altijd leuk om even te kijken. Het is daar allemaal recent verbouwd, prachtig hoor. Ik heb wat leuks gekocht voor de Hollandse dochters, wat, dat verklap ik natuurlijk niet!

Daar vandaan, door de tuin van Pieter en Margriet, kroondomein het Loo, naar HoogSoeren. Dat levert, de naam zegt het ook al, wat pittige klimmetjes op. Midden in HoogSoeren genieten we van drinken en koek. Daarna naar Assel, de beloning van al dat klimmen is daar: we gaan vanzelf! We remmen net op tijd af om een uitzichtpunt te beklimmen. Prachtig, we zijn hier al heel lang niet meer geweest. Vlak voor Assel nog bijna een aanrijding met een wielrenner die ons tegemoet komt en de bocht denkt af te snijden. Hij schrok zich een hoedje, die dacht vast dat hij alleen op de wereld was.

We stoppen dit keer niet voor een drankje op het terras, maar rijden door naar Nieuw Milligen. Midden op de rotonde daar, staat een militair voertuig, reclame van het corps mariniers, die daar gelegerd zijn. Wij gaan nog even rechtdoor, en gaan naar Meerveld, waar een automaat schijnt te zijn voor aardappelen. Helaas, aardappelen zijn op, het wachten is op de nieuwe oogst. Maar niet getreurd, er staat ook een foodtruck, die volgens het bord, biologische friet verkoopt. Daar heb ik nou eens trek in, zegt Mart. Goed plan, het is toch lunchtijd, en de cup a soup blijft wel goed tot morgen.

We nemen 1 mèt en 1 zonder, wat een goede keuze was. Er zit zoveel mayonaise bij, dat we daar met z’n 2en wel genoeg aan hebben. Aldus gesterkt, leggen we het laatste stuk af. Om niet 2x de weg over te moeten steken, doen we een stuk crosscountry. Zoals jullie weten, heb ik, had ik is misschien beter gezegd, een witte fiets!

35 km op de teller bij thuiskomst. Doen we nog een stukje? Tsja, we zitten eigenlijk wel lekker op het terras, uit de wind, in het zonnetje. We blijven dus thuis!

Omdat Mart niet zo lang kan stilzitten, loopt hij naar Bram voor wat gereedschap. Er is een tuinstoel “kapot”, er loopt een boutje uit. En ook het kozijn van de keukendeur heeft behoefte aan een handige Haak! Bram weet dat Mart graag een klusje doet, die komt niet met het argument dat we gasten zijn. Dus Bram overhandigt hem het benodigde gereedschap. Mart moet wel eerst uitleggen wat en hoe hij het precies gaat doen, want Bram is zuinig op de spullen en een secuur man. Daarom ziet alles er hier ook picobello uit, want hij heeft dat ook goed overgebracht op de jongste directeur!

We hebben vanavond pannenkoeken met spek gegeten, ze zijn goed gelukt, en alles is op.

Morgen gaan we een tochtje naar Radio Kootwijk maken.

Dag 5 op de Bosrand

Vandaag hadden we, vanwege de temperatuur en de voorspelde regen, maar een korte fietstocht.

Dus eerst rustig aan ontbeten, en ook nog koffie gedronken, na het raadplegen van buienradar. Net toen we besloten om maar te vertrekken, kwam eerst Bram het gras maaien. Die doet dat met gehoorbescherming op, en wij zijn maar even binnen gebleven. Bram werd opgevolgd door Ria en Lisanne, de een met een kar, de ander met een kruiwagen. Daarin planten en gereedschap. Mogen we in de tuin werken? Natuurlijk zeg, leuk dat er wat planten bij komen, de tuin is echt nog “ in de maak”, het chalet staat nog geen jaar.

Maar het voelt wel een beetje decadent, 2 vrouw sterk in “onze” tuin aan het werk, en wij stappen op de fiets om een mooi tochtje te gaan maken….

We fietsen door het bos naar Ermelo, mocht er regen komen, dan is dat in het bos beter te doen dan op de hei. We gaan naar de markt, Mart heeft trek in kibbeling, maar bij het zien van de lange rij bij de viskraam, heeft hij meer trek in een Vietnamese loempia. Ik ga voor een kaneel whoopi.

Wat zullen we verder nog doen? Maar even langs de kringloop. De eerste is dicht vanwege de middagpauze, maar de Zaak van Ermelo is wel open. Mart scoort niks dit x, ik wat kleine dingetjes.

We besluiten om over de hei, wij noemen dat altijd de kleine hei, ik zie op de kaart dat het officieel de Groevenbeekse heide heet, via Putten naar huis te fietsen. In Putten nog een stop om wat boodschappen te halen bij de Jumbo. Spek voor de pannenkoeken en sla voor vanavond.

Bij het Solse Gat voelen we spatten, maar dat zet gelukkig niet door. Bij datzelfde Solse Gat wordt gewerkt aan mooie nieuwe houtsculpturen, benieuwd wat het gaat worden. Gelukkig zijn we er in augustus weer, dan is het hopelijk klaar.

Weer thuis, met af en toe een spat onderweg, zien we bij het uitpakken van de fietsen zelfs even het zonnetje. We eten een laat broodje, en gaan dan middagrust houden.

Oma is wat eerder wakker en gaat alvast beginnen aan de vakantie opdracht van een van de kleinkinderen: een Yoshi haken. Heeft met SuperMario te maken, het is een soort draakje.

Na de piepers met sla en een eitje, tijd voor het log. Ik kan er niets aan doen, het meest spectaculaire vandaag waren onze tuinvrouwen. Om ze te ondersteunen, krijgen ze het waswater van de sla en de aardappelen. Ik bedoel nu natuurlijk de plantjes hè, Ria en Lisanne hebben thuis een douche! Zo doen we ook nog iets nuttigs in de tuin! En, oh ja, Mart heeft vanmorgen het terras aangeveegd, want er is vannacht een hoop blad en ander spul naar beneden gekomen.

Dag 4 op de Bosrand

Rond 7 uur wakker, en we vertellen elkaar bijna tegelijkertijd dat we zo raar gedroomd hebben! Waarover kunnen we niet terughalen, maar ze waren niet leuk. Gek, want we hebben gisteren geen slok alcohol genomen, en ook niks raars op TV gezien. Even tot Hier, nou, daar krijg je toch geen rare dromen van, van die 2 mafklappers! Die zijn om te lachen, al is de ondertoon niet altijd vrolijk, dat dan wel.

Na ontbijt en douche, komt Mart er tot zijn grote schrik achter, dat hij zijn “kastje” mist! Dat is de Oticon connect clip, waarmee hij kan bellen, zijn toestellen hard en zacht kan zetten, en geluid van bijv. de TV goed kan horen. Eerst in huis alles omgekeerd, maar nee. En ook de app kan geen verbinding meer maken, dus het is ook niet ergens in de buurt. De route terugfietsen heeft geen zin, het ding is niet zo groot, formaat aansteker, en zwart, dus dat is zoeken naar een speld in een hooiberg. Mart besluit een nieuwe online te bestellen, in de hoop dat die dan morgen hier wordt afgeleverd. Dit uiteraard in overleg met Ria, want daar wordt het pakje bezorgd.

We vertrekken door dit alles niet voor 11 uur, maar ach, we hebben de hele dag de tijd!

We gaan eerst richting Voorthuizen, dan richting Kootwijkerbroek, beide plaatsen doen we echter niet aan. We bezoeken de Groenerie, een zorgboerderij annex Landwinkel.

De temperatuur houdt niet over, zelfs ik trek mijn handschoenen aan, en heb er spijt van dat ik een T-shirt met korte mouwen aan heb gedaan. Gelukkig heeft Mart zich wel warm aangekleed.

Vanaf de landwinkel gaan we richting Kootwijkerzand, waar we met zicht op het zand onze lunch eten. Mooi en heel stil is het daar! Daar we tegenwoordig overal verbinding hebben, kijkt Mart even of hij al bericht heeft over zijn bestelling. Dat is er, ding is niet op voorraad, ze verwachten woensdag op zijn vroegst te kunnen versturen. Tsja, en donderdag is het Hemelvaartsdag, dus dat wordt dan op zijn vroegst vrijdag bezorgd. Mart zegt: bel me eens op, eens kijken hoe dat gaat. Ik verstop me in de bosjes, het moet wel echt lijken natuurlijk, en bel hem. Het blijkt, dat hij met deze toestellen, het zijn proef exemplaren, ook via Bluetooth ontvangst heeft! Hoera, bellen kan dus. Hij moet nu wel zelf opnemen en het toestel voor zich houden, m.a.w. hij kan niet meer handsfree bellen. Nou ja, dat kan ik ook niet met mijn bejaarden telefoon! Dus we melden terplekke, dus midden in het bos, aan de webshop dat de bestelling niet doorgaat, het duurt ons te lang, we behelpen ons wel tot hij naar z’n eigen audicien kan.

Bijna thuis begint het wat te spatten. Ik vergeet te melden, dat de lucht de hele dag al bewolkt is, weinig zon gezien vandaag. Gelukkig zet de bui niet door, en over het nieuwe fietspad tussen Solseweg en Garderenseweg bereiken we droog de Esdoorn. Mart blijft nog even praten met Bram, er zijn weer grootste plannen, waarover we nu nog niks kunnen zeggen. Maar ik ga naar binnen, heerlijk warm is het binnen, en zet thee in onze mooie theepot. Wat pindarotsjes erbij, mmmm.

Zowaar komt nog even de zon erdoor, maar net als Mart denkt, ik haal nog even drop in het dorp, valt dan toch de echte bui. Zonder drop kan ook!

Vanavond moet ik toch echt koken, bloemkool met bloemige aardappelen. Gelukkig zitten er nog lekkere lappen in de pan, dus dat is zo klaar.

Morgen wordt het nog frisser dan vandaag, dus maar even kijken of dat inderdaad klopt, en dan een plan de campagne maken.

Dag 3 op de Bosrand

Na een fles wijn en een flinke hoeveelheid pinda’s en cashewnoten hebben we prima geslapen. Barbara en Frank gingen pas om 22.30 terug naar de caravan. Het was erg gezellig, maar het werd op ’t end wel wat fris. Om weer warm te worden, hebben we alle 2 maar een extra patchwork deken op bed gelegd!

Pas tegen 8 uur vanmorgen werden we wakker. Uiteraard kreeg ik m’n ontbijtje op bed, de thee wordt hier trouwens geserveerd in een hippe design theepot! Martin kwam rustig op gang met een pot koffie. Na het douchen gaat Mart dan toch een rondje camping maken, want: dat was nog steeds niet gebeurd! O.a. naar de tuin van Bianca, maar die is te druk met de studie, dus de moestuin is even op pauze. Daarna ook nog kijken of Barbara en Frank al wakker zijn. Die waren zich rustig aan gereed aan het maken voor vertrek, voor de duidelijkheid, de caravan gaat ook mee!

Ondertussen heb ik onze picknick ingepakt, en kunnen wij ook vertrekken. Zonder caravan, maar met de fiets. We gaan richting Harderwijk, en via Hierden en het Beekhuizerzand terug. Wel de ¾ broek aan, maar niet “met zonder mouwen”, dat is wat te fris.

Bij strand Horst bedenken we, dat we ook naar de overkant kunnen, maar helaas kijken we net tegen de kont van het schip aan, en het duurt 70 minuten voor hij weer terug is. We drinken wel onze koffie op, gezeten op een stuk beton. We missen onze Helinoxen, maar ja, het is niet anders. Als er een groep luid kletsende Achterhoekers vlak bij ons gaat zitten, vinden wij het tijd om te vertrekken. We rijden langs de “kust” en de A28 naar Harderwijk. Geen kite surfers, wel windsurfers, en we zien zelfs een tandem surfplank. Dat geloven jullie natuurlijk niet, dus een foto van internet geplukt, we hebben zo snel geen eigen foto kunnen maken. https://images.app.goo.gl/x4xj4ffTPjP6Btj89 hopelijk kunnen jullie deze link openen, dan zie je een foto van net zo'n surfplank als wij zagen!

In Harderwijk fietsen we over de nieuwe boulevard, we hadden vorig jaar al besloten dat het wat ons betreft geen verbetering is. Wat wel mooi is geworden is de nieuwe botterhaven. Er ligt ook een mooi jachtje, waaraan een wel heel bekende vlag wappert: het komt uit Brisbane, Australië! Zouden dat Evert en Jasmin met de jongens zijn? Helaas niet, maar we vinden het wel bijzonder.

Door naar Hierden, en dan via een bijzonder stukje platteland, wat de naam geen eer aan doet, het golft namelijk alsof we ergens in Limburg zijn, bereiken we de oversteek van het spoor en de A28. Jassen, dat is die hele hoge brug, waar we slingerend bij omhoog moeten fietsen. Mart hoopt nog op een trein, voor een mooi plaatje, maar ik fiets liever door, het is mij te open, maar vooral: te hoog! Mart is het wachten snel zat, en komt achter me aan. Op zondag rijden er niet zoveel treinen…

Bij het Beekhuizerzand is het tijd voor de lunch. Op diverse plekken wordt gepicknickt door kinderen met hun ouders, waarschijnlijk vanwege moederdag. We amuseren ons met een clubje, wat zo’n uitklaptentje weer probeert in te vouwen. Na 10 minuten worstelen is het toch nog, een soort van, gelukt, hij zat weer in de tas waar hij was uitgekomen. Of hij nog herbruikbaar is, daar hebben we onze twijfels over!

Via Staverden komen we op de hei achter de camping, en zo rond 16 uur, en met net geen 50 km op de teller, (49,5) arriveren we bij de Esdoorn. De lucht betrekt wat, maar het blijft warm en droog.

We eten vanavond de snert, die nu eindelijk is ontdooit! Wederom yoghurt met aardbeien en banaan voor toe, morgen is alles weer open en gaan we onszelf op ijs voor toe trakteren!

De planning voor morgen is richting Kootwijkerbroek.

Dag 2 op de Bosrand

Wakker worden met een zonnetje op de ramen na een uitstekende nachtrust! Dat is het ware vakantie gevoel! De bedden zijn goedgekeurd hoor Ria!

Daar we op tijd op de fiets willen zitten, start Martin gelijk met de ochtendroutine. Koffie zetten, thee zetten, een sneetje krentenwegge en natuurlijk een sapje voor Lien! Ik besluit een ¾ broek aan te trekken, en de jas kan bij de markt ook wel uit blijkt later.

Om half 10 zitten we op de fiets. Eerst richting Nunspeet, en dan rechtsaf richting Vierhouten. Bij Philadelfia, bij tuingroep de Stek, is de voorjaarsmarkt. Klein, maar fijn! Ik zoek wat mooie kaarten uit, en we kopen alvast een cadeautje voor iemand. Meer kan ik nog niet zeggen, want diegene leest mee!

We drinken koffie met een stuk Australische koek, gezeten op een bankje annex bloembak. Vervolgens gaat de rit door naar Elspeet, naar molen de Hoop. We strijken neer op het terras, de molen draait ondertussen lustig op de wind zijn rondje. Bij het afrekenen neem ik ook nog een zakje regionaal pannenkoekenmeel mee. Graan, geteeld in Hierden, en gemalen door de Hoop!

Vandaar door naar de molen in Putten, het Hert. Maar eerst een stop op het pleintje, om bij de Plus wat groente te halen voor de komende dagen, en een pak houdbare melk voor eventuele pannenkoeken. Op het pleintje bij de Achterstraat blijkt het erg gezellig te zijn. Er treedt een dansgroep op, en later zingt een shantykoor liedjes. We blijven kijken, Mart geniet van de muziek met zijn nieuwe hoortoestellen! We staan echter pal in de zon, dus na 3 liedjes, vinden we het tijd om door te rijden.

De molen is niet moeilijk te vinden, we draaien de Molenstraat in, en zien de wieken al boven de huizen uitkomen. Tsja, dat is te verwachten, de Molenstraat heet natuurlijk niet voor niets zo! De drukte bij de molen valt wat tegen, maar er staat een kraam die paling en zalm rookt. En dat is precies genoeg wat mij betreft, want een moot nog warme, gerookte zalm, daar lik je letterlijk en figuurlijk je vingers bij af!

Via een mooie route komen we bij Dop’s Pluktuin in Koudhoorn, waar we genieten van het uitzicht, èn een ijsje! Voor vanavond een fles met puur appelsap mee genomen, en dan leggen we het laatste stuk van de route af.

Om 16 uur draaien we de camping weer op, de dag is goed gevuld dus! 55 km op de teller, een bruine toet, de hele dag stralende zon, en een voldaan gevoel!

Straks aan de bami, die is inmiddels ontdooid.

Voor morgen hebben we het plan nog niet rond, we zien net op de TV het weerbericht, en het wordt wederom een mooie dag! Dus dat wordt een fietstocht, waarheen? Dat horen jullie morgen wel!

De eerste dag op de Bosrand

Vanmorgen regen. Dat houdt in: we gaan rustig aan doen! Want in de regen de auto inpakken heeft niet onze voorkeur. Ik had gisteren al e.e.a. in de kratjes gedaan. Noah vroeg zich af, waar dat voor was. Oma heeft uit gelegd dat we morgen met vakantie gaan. Hij interpreteerde dat als: wij gaan allemaal met vakantie! Tot zijn grote teleurstelling bleek dat wij alleen maar op opa en oma te slaan. Hij heeft het wel goed geprobeerd, want toen mama kwam om hem op te halen, kondigde hij aan, dat hij bij oma bleef slapen. Hij dacht natuurlijk ook, dan ben ik hier toch en nemen ze me wel mee. Helaas, dit x niet. Maar als we in de grote vakantie een week naar de Bosrand gaan, mag hij komen logeren!

Enfin, inmiddels was het droog geworden, alles was bij elkaar gezocht, de poes verzorgt, de planten water, en om 5 voor 11 reden we weg! De reis verliep voorspoedig, we zagen steeds meer blauwe lucht, en om 10 over 12 draaiden we de parkeerplaats op. Lisanne was nog met de Esdoorn bezig, maar Ria zei, dat we gerust al die kant op mochten gaan. Het lukte ons om alles in 2 karren te krijgen, en zo trokken we richting Esdoorn. Daar werden we hartelijk welkom geheten door de directie, en we konden via de openslaande tuindeuren zo alles naar binnen brengen. Het is wel een aanwinst hoor, de Esdoorn! Wat een mooi chalet, en zo handig ingedeeld, en gezellig ingericht! Complimenten!

Na een kadetje met corned beef en een beker verse yokidrink, hup op de fietsen, nou ja, die moesten eerst nog wel even van de auto af natuurlijk, anders fietst het zo raar! Toen kwamen we er achter dat we onze Helinoxen vergeten zijn! Stom, maar niks aan te doen. We zullen op de Veluwse bankjes moeten plaatsnemen!

Op naar Nunspeet, het werd steeds mooier weer, dus de jas kon uit! Eerst het bestelde brood opgehaald en toen buiten nog genoten van koffie/thee met een aardbeienslofje. Plan was om nog langs een marktje te gaan richting Vierhouten, maar dat ging om 4 uur dicht, dus dat lukte niet meer.

Dan even lekker kringloop shoppen, en via Hulshorst, en langs de Hierderbeek terug. Bij de eerste kringloopwinkel een korte broek, bij de 2e een leuk jurkje, en een hele stapel viltpakketjes voor weinig geld. Na 16 juli heb ik alle tijd om die te gaan maken! Want ik heb thuis natuurlijk helemaal geen knutsels die liggen te wachten tot ze gemaakt worden….

Weer thuis, een lekker kopje thee? Oeps, de waterkoker vergeten! Dan maar gezellig ouderwets in de ketel water koken! Doet het ook hoor! Ik wil nog groente halen voor vanavond, we zijn onderweg geen stalletjes tegen gekomen. Buienradar zegt dat het gaat regenen, de lucht wordt inderdaad donker, dus ik wacht maar even. Dan eerst maar het bed opgemaakt en de koffer uitgepakt.

De regen blijkt niet te komen, dus ik fiets naar de Coop, die hebben ze hier nog. Als ik thuiskom, is Barbara net bij Mart op visite. Onze buurtjes uit Assendelft staan namelijk ook hier op de camping, met hun caravan. We spreken af om vanavond koffie bij ze te drinken, zodat we de caravan nu eens in het echt kunnen bekijken.

Na een maaltje met karbonade, gebakken kriel, en doppers-wortelen, en verse aardbeienyoghurt, gaan we naar ze toe. We kunnen buiten koffie drinken, wat boffen we met het weer! Toen de sterke verhalen wat al te sterk werden, was het tijd om weer richting de Esdoorn te gaan.

Nu aan het log, ik probeer nog meer foto’s te plaatsen, dat lukte eerder niet goed.

Morgen gaan we alsnog naar het marktje, dat is dan maar tot 12 uur, dus we gaan op tijd op pad. Daarna langs diverse molens, want het is morgen immers ook molendag. Gaat een mooi rondje worden!